vrijdag 9 augustus 2024

Noord Bali



De volgende dag vertrekken we naar de haven van Ketapang om een ferry te nemen naar de haven van Gilimanuk op het eiland Bali. We rijden met de bus op de ferry. De overtocht duurt ongeveer 45 minuten tot een uur. Bij aankomst in Bali heb je direct de indruk dat je een wereld betreed die sterk verschilt van Java. Bali staat bekend als het “Eiland der Goden” en is bezaaid met duizenden hindoeïstische tempels. Overal zie je offermandjes en ceremonies, wat een diep gevoel van spiritualiteit en traditie geeft. Java daarentegen is overwegend islamitisch met veel indrukwekkende moskeeën. Op Bali zijn de hindoeïstische rituelen en festivals een integraal onderdeel van het dagelijks leven. Bali is vooral aantrekkelijk vanwege de pure natuurlijke schoonheid van actieve vulkanen en weelderige rijstveld terrassen die rust en kalmte geven.

Je merkt bij aankomst direct de architecturale poorten langs de weg op die Candi Bentar worden genoemd. Deze poorten zijn een belangrijk kenmerk van de Balinese architectuur en cultuur. Ze bestaan uit twee identieke helften die een doorgang vormen, maar niet met elkaar verbonden zijn aan de bovenkant. De vlakke zijden langs de rijweg geven de indruk van een gespleten poort. Candi Bentar worden vaak gebruikt bij de ingang van tempels, paleizen en andere belangrijke gebouwen. Ze symboliseren de overgang van de buitenwereld naar een heilige ruimte. De poorten zijn rijkelijk versierd met traditionele Balinese motieven en beelden, vaak geïnspireerd door de hindoeïstische mythologie.

Niet zo ver van de haven in Gilimanuk rijden we onder een opmerkelijke drakenboog. Deze drakenpoort heeft vier poten en een sierlijke en kronkelende vorm. Dit zijn poorten die vaak worden versierd met draken- of naga-figuren, die in de Balinese cultuur een symbolische betekenis hebben. Naga’s zijn bovennatuurlijke wezens die vaak voorkomen in het hindoeïsme. Het woord “naga” komt uit het Sanskriet en betekent slang. Deze wezens worden vaak afgebeeld als grote slangen, en soms als half mens, half slang. Deze poorten zijn niet alleen indrukwekkend om te zien, maar ze hebben ook een diepere spirituele betekenis. De naga’s worden beschouwd als beschermers van water en zijn symbolen van kracht en bescherming.

Ik merk direct ook veel wit en goudkleurige standbeelden op. Deze standbeelden zijn vaak geïnspireerd door de hindoeïstische mythologie en de Balinese cultuur. Deze standbeelden zijn meestal gemaakt van steen of beton en vervolgens beschilderd met witte en gouden verf om ze een heilige en majestueuze uitstraling te geven. De kleuren wit en goud worden vaak gebruikt om de heiligheid en het goddelijke karakter van de beelden te benadrukken. Je kwam deze majestueuze standbeelden ook regelmatig tegen op ronde punten in het verkeer. Veel beelden stellen godheden zoals Vishnu, Shiva en Ganesha voor, evenals mythische wezens zoals Garuda en Naga. Beelden van dansers, muzikanten en andere figuren uit het dagelijkse leven zijn ook populair. Veel van de kleinere standbeelden die je langs de weg ziet zijn bedoeld om bescherming te bieden en de omgeving te zegenen.

Traditionele Balinese gebouwen streven ernaar in harmonie te zijn met de omgeving. Traditionele Balinese huizen zijn bijna volledig gebouwd van organische materialen. Ze gebruiken natuurlijke materialen zoals rieten daken, bamboepalen, geweven bamboe, kokosnotenhout, teakhout, baksteen en steen. De architectuur is hier vaak versierd met houtsnijwerk en beelden van goden. Ze hebben hier een verfijnde beeldhouwtraditie ontwikkeld die zich manifesteert in de architectuur.

Toen we met de bus door bosrijk gebied reden zagen we vele aapjes langs en op de rijweg lopen. Het zijn vooral de Balinese langstaartapen, ofwel de makaken. De langstaartapen zijn alleseters. Eigenlijk wemelt het hier op Bali van plekken waar je onvergetelijke ontmoetingen met apen kunt hebben. Ze hebben het vermogen om zich aan te passen aan verschillende omgevingen, inclusief gebieden dicht bij menselijke nederzettingen. De apen hier zijn vriendelijk en over het algemeen niet agressief. Ze zijn echter wel ondeugend en omdat ze wilde dieren zijn, kunnen ze agressief worden als ze het gevoel hebben dat ze in gevaar zijn. Belangrijk is de apen niet aan te raken en vermijd ook oogcontact. De Bali apen zien direct oogcontact als een daad van agressie. Daag dus deze apen zeker niet uit. Draag ook geen losse spullen want apen kunnen brillen, tassen en andere voorwerpen stelen. Verberg ook geen voedsel want apen hebben een scherpe reukzin en zullen het proberen te pakken. Wees voorzichtig bij het voederen van de apen. Om agressiviteit te voorkomen kan je maar beter niet weigeren jouw eten te geven aan de apen. Als het eten niet snel genoeg wordt gegeven kan de aap gaan bijten. In de Balinese cultuur wordt aangenomen dat apen afstammelingen zijn van de Hindoegod Hanuman en worden ze als heilig beschouwd. Als zodanig worden ze vaak afgebeeld in kunst en architectuur op het hele eiland. Eigenlijk is het wel schattig en leuk om ze hier zo rond te zien lopen langs de rijweg. Deze aapjes die we langs de weg zien zijn op zoek naar voedsel. De apen zijn het hier gewend geraakt aan het krijgen van voedsel van toeristen. In de bossen van Bali kunnen apen verschillende natuurlijke voedselbronnen vinden. Ze eten vaak fruit, bladeren, bloemen, insecten en kleine dieren.

We zullen eten in het Tamin Sari resort. Je merkt hier dat de levensstijl op Bali meer ontspannen is en meer gericht  is op toerisme met veel resorts en welnesscentra. Na het eten volgt de speech met dankwoorden voor het goede verloop van de reis in Java naar de reisleider Drikky, Sintia, buschauffeur Supri en bijrijder Agus.

Na het eten rijden we naar het hotel in Lovina. Hier maken we kennis met de reisleider Made, die ons zal begeleiden op deze reis in Bali. Onze reisleider draagt een authentiek Balinees hoofddeksel of hoofdband. Dit hoofddeksel wordt ook Udeng genoemd en wordt door de mannen gedragen. Traditioneel wordt de Udeng om het hoofd geknoopt. De vorm van de doek is rechthoekig. Dit wordt gedragen in het dagelijkse leven, maar vooral ook tijdens ceremonies en religieuze evenementen. Een Balinese Hindoe draagt zijn Udeng altijd wanneer hij naar een tempel gaat. Onze reisleider draagt ook een Kain Kamben, dat om het onderlichaam wordt gewikkeld. Het is een lange rechthoekige doek die om de taille wordt gewikkeld en tot aan de enkels reikt. Het is comfortabel en praktisch, maar ook een symbool van culturele identiteit. Het wordt vastgezet met een sjerp of riem. Soms dragen mannen ook een sarong. Dit is een lap stof die aan de uiteinden aan elkaar is genaaid, waardoor het een soort koker vormt. De sarong wordt over het hoofd aangetrokken en om het lichaam gewikkeld. Het verschil met een Kain Kamben is dat dit lange rechthoekige doek niet aan elkaar is genaaid zoals een sarong en het vereist vaak wat meer vaardigheid om het goed te dragen. Beide kledingstukken, de Kain Kamben en de sarong, zijn belangrijk in de Indonesische cultuur en worden vaak gemaakt van prachtige batikstoffen met ingewikkelde patronen en kleuren.

Het hoofddeksel Udeng symboliseert de verbondenheid met de hemel en spiritualiteit. Het helpt de drager om zich te concentreren en spiritueel zuiver te blijven. Tijdens religieuze ceremonies dient het ook om de geest te kalmeren en te focussen. De doek Kain Kamben staat voor verbondenheid met de aarde en symboliseert bescheidenheid en respect voor traditie. Het wikkelen van de doek om het lichaam is ook een manier om verbondenheid met de Balinese cultuur te tonen. De sjerp of riem die gebruikt wordt om de Kain Kamben vast te zetten symboliseert de scheiding tussen het goede en het kwade, waarbij het helpt om balans en harmonie te behouden. Het zorgt voor controle over de positieve en negatieve emoties.

De traditionele kleding die vrouwen dragen op Bali is ook een sarong in combinatie met een kebaya. De sarong is een traditionele Indonesische wikkelrok die vrouwen dragen tijdens ceremonies en bezoeken aan tempels. De kebaya is een in het oog springend kledingstuk, gemaakt van een fijne, vaak doorzichtig textiel van zijde of katoen. Tegenwoordig wordt het ook gemaakt van nylon of polyester in alle mogelijke kleuren en het is meestal prachtig versierd met geborduurde bloemen en andere patronen. De vrouwen dragen de kebaya en sarong wanneer ze met offers in een mand op het hoofd naar de tempel lopen of in de straat bij een tempel een offer brengen. Ze dragen dan vaak hun mooiste kleding uit respect voor de Hindoegoden. Op Bali is veel prachtig textiel te zien. Traditionele Balinese kleding is erg kleurrijk, extravagant en erg elegant.

Ik heb ook opgemerkt dat in Bali de boomstammen langs de weg onderaan gewikkeld worden in een oranje doek. Oranje is een kleur die vaak wordt geassocieerd met heiligheid en spiritualiteit. Het wordt vaak ook gebruikt bij tempels en heilige plaatsen om de aanwezigheid van goddelijke energie aan te geven. Het staat ook symbool voor zuiverheid en bescherming tegen negatieve invloeden. Het wikkelen van een oranje doek om een boomstam dient dus om de boom te beschermen en om de spirituele energie van de plek te versterken. Je kan hier ook zien dat ze gebruik maken van een zwart-wit geblokte doek die gewikkeld wordt om boomstammen, tempeltjes en andere objecten. Deze doek symboliseert de balans tussen goed en kwaad en heeft een diepgaande spirituele betekenis. Het is bedoeld om demonen en negatieve energieën weg te houden. Deze praktijk is een onderdeel van de Balinese hindoeïstische tradities, waar men gelooft dat het respecteren en eren van de natuur en de geesten die erin wonen, helpt om harmonie en balans in de omgeving te behouden.

In Bali zijn er strikte regels voor het kappen van bomen, vooral vanwege de culturele en religieuze betekenis die bomen vaak hebben. Er is hier naast de vergunning van de overheid ook nog de toestemming nodig van een priester om een boom te kappen, vooral als de boom als heilig wordt beschouwd of zich op heilige grond bevindt.

We hebben in Lovina vrije tijd en ik ga de stad eens gaan verkennen. Je merkt langs de straten en in de voortuinen vele kleine tempels. Deze worden ook wel Pura genoemd. Deze tempels zijn een belangrijk onderdeel van het dagelijkse leven en de religieuze praktijken van de Balinese Hindoes. Deze kleine tempels dienen als heilige plaatsen waar offers worden gebracht aan de goden en geesten. De offers, vaak bestaande uit bloemen, rijst, fruit en wierook, worden dagelijks geplaatst om de goden te eren en om bescherming en zegeningen te vragen. Deze tempels en offerplaatsen laten echt het religieuze en spirituele karakter van Bali zien. Ik kan ook paraplu’s zien bij de kleine tempels en offerplaatsen. Ze worden ook tedung genoemd. Deze paraplu’s hebben een diepgaande symbolische betekenis en ze zijn vaak kleurrijk en versierd. De paraplu’s symboliseren bescherming tegen negatieve invloeden en boze geesten. Ze worden geplaatst om de heilige ruimte te beschermen en de goden en geesten te eren. De paraplu’s kunnen ook de status en het belang van de tempel of het altaar aangeven. Tijdens religieuze ceremonies en festivals worden paraplu’s vaak gebruikt als onderdeel van de rituelen. Ze dragen bij aan de feestelijke en heilige sfeer van de ceremonie. Er zijn verschillende soorten tempels op Bali, zoals de Pura desa (dorpstempel), Pura puseh (tempel voor de stichter van het dorp) en de Pura dalem (tempel voor de overledenen). Daarnaast zie je hier ook vaak kleine tempeltjes op kruisingen, rijstvelden en andere onverwachte plekken.

Tijdens het wandelen kwam ik een garage tegen waar ze een brommer aan het herstellen waren. Men was bezig in de buitenlucht de brommer aan het herstellen, terwijl de chauffeur van de brommer op een bankje zat te wachten. Ik zag dat het binnen proper is en dat ze een grote voorraad van veel voorkomende onderdelen en accessoires hebben. Men was verschillende onderdelen aan het demonteren en vervolgens aan het reinigen en het te vervangen. Op den duur lagen de vele verschillende onderdelen als puzzelstukjes op de grond. Men was met drie mensen bezig rond de brommer. De ene werkte al harder dan de andere. Maar er was zeker geen stress te bespeuren en alles ging er relaxed aan toe.

Een beetje verder zag ik een handelszaak waar er veel gekleurde unieke beeldhouwwerken en prachtige sculpturen te zien waren. Men heeft hier vooral in Lovina en in het noorden van Bali een beeldhouwtraditie. Deze sculpturen kunnen traditionele Balinese motieven en symbolen bevatten, zoals goden, dieren en natuurtaferelen. De kunstwerken die je ziet zijn niet alleen decoratief, maar hebben ook vaak een spirituele of rituele betekenis. Ze worden gebruikt in tempels, huizen en openbare ruimtes om de Balinese cultuur en religie te vieren en te behouden. In deze zaak waren er meerdere mensen bezig met het creëren van deze sculpturen. Ik zag dat ze vulkanisch gesteente, zoals lavasteen gebruiken voor het maken van de sculpturen. De ambachtslieden waren bezig met het bewerken van een blok vulkanisch gesteente. Ze waren bezig met fijnere gereedschappen, zoals kleine beitels en messen, om de details en ingewikkelde patronen uit te werken. Dit vereist veel vaardigheid en geduld. Na het snijwerk wordt het beeldhouwwerk gladgemaakt en gepolijst. Er worden ook sculpturen beschilderd of versierd met goudblad om extra details en kleur toe te voegen. Veel beeldhouwwerken ondergaan een ceremoniële zegening voordat ze worden geplaatst, vooral als ze bedoeld zijn voor religieuze of spirituele doeleinden. Dit ambachtelijk proces weerspiegelt de rijke culturele tradities van Bali en de vaardigheid van de lokale ambachtslieden.

Langs de rijweg zag ik op een wasrek de was aan het drogen. Aan de andere kant van de straat had je de wasserij. Ik heb even gesproken met de man uit de wasserij. Hij wou direct al mijn was doen en deze dan terug naar het hotel brengen voor een spotprijsje. Je kan hier in de omgeving meerdere wasserijen tegenkomen langs de straten.

Na deze wandeling in Lovina keer ik terug naar het hotel. Hier kan je overnachten in een Balinese villa in een resort stijl. De slaapkamer in de villa is tamelijk ruim. Ik heb ook in de villa een douche binnen en een douche buiten. Ik maak vervolgens tijd om te genieten aan het zwembad. Aan het zwembad merk ik een boom op waar er prachtige witte bloemen met een gele kern aan groeien. Deze bloem is de Frangipani en is heel populair op Bali. Deze bloemen worden vaak gebruikt in offers en decoraties. De Frangipani heeft dus witte bloemblaadjes met een gele kern en verspreiden een heerlijke geur. Ze zijn niet alleen mooi om te zien, maar hebben ook een belangrijke symbolische betekenis in de Balinese cultuur, waar ze vaak worden geassocieerd met tempels en ceremonies. In de hindoeïstische cultuur dragen vrouwen deze bloemen in hun haar soms op hun trouwdag om loyaliteit aan hun echtgenoot te symboliseren.

De volgende dag is er voor vertrek eerst een briefing van de gids Made aan de groep. Hij toont ons op een map van Bali welke plaatsen we vandaag allemaal zullen bezoeken. Vervolgens gaan we naar de bus en komen in contact met de chauffeur Gustu en bijrijder Krisna. Eerst vertrekken we naar de Brahma Vihara Ashmara tempel.

Onderweg zag ik een groep kinderen in dezelfde kledij langs de straten wandelen onder begeleiding van een volwassene. Ik heb niet alleen kinderen gezien, maar ook een groep volwassen mannen en eveneens een groep volwassen vrouwen die aan het marcheren waren langs de weg. Dit is hier een gebruikelijke activiteit in de aanloop naar de Indonesische Onafhankelijkheidsdag op 17 augustus. Er worden in Bali en in heel Indonesië verschillende evenementen georganiseerd om deze belangrijke dag te vieren. Eén van deze activiteiten is de “Gerak Jalan” of wandelmars, waarbij groepen kinderen en volwassenen in uniforme kleding deelnemen aan lange wandelingen of marsen. De kinderen maken wandelingen van ongeveer 8 km en de volwassenen kunnen wandelingen maken van ongeveer 17 km. Deze marsen zijn bedoeld om de geest van onafhankelijkheid en nationale trots te versterken. Ze worden vaak georganiseerd door scholen, gemeenschappen en lokale overheden. De deelnemers lopen een vooraf bepaalde route, vaak soms begeleid door muziek en vlaggen. Het evenement eindigt vaak met een ceremonie of festiviteit.

We komen aan bij de Brahma Vihara Ashmara tempel. Het is de grootste boeddhistische tempel en klooster in het noorden van Bali, nabij Lovina. Eerst wordt er een lange rechthoekige doek om mijn taille gewikkeld alvorens ik het tempelcomplex kan betreden. Je moet hier je schouders en knieën bedekken. Op de trappen aan de ingang is het weer tijd voor een groepsfoto. Links en rechts van de trappen staan er prachtige beelden van poortwachters. De boeddhistische tempel en klooster op het eiland staat bekend om zijn serene sfeer en prachtige architectuur. Het complex heeft prachtig aangelegde tuinen en diverse boeddhistische beelden die een rustige en meditatieve sfeer creëren. Het klooster ligt op een heuvel, wat zorgt voor een prachtig uitzicht over de omgeving. Er wordt verondersteld dat boeddhistische monniken zich in de 6de eeuw in het noorden van Bali vestigden. De boeddhistische invloed op de Hindoe religie van Bali is dus merkbaar.

Boven aan de trappen kan je een ronde lotusvijver zien met in het midden een beeld van een staande Boeddha die op een lotusbloem staat. We worden eigenlijk verwelkomd door dit indrukwekkende beeld van een staande boeddha, gekleed in een okerkleurig gewaad. Het beeld en de vijver vormen een prachtig welkom voor bezoekers, die meteen een gevoel van rust en spiritualiteit ervaren. De staande houding van de boeddha symboliseert vaak zijn prediking en het verspreiden van de leer. De lotus is een belangrijk symbool in het boeddhisme, dat zuiverheid en verlichting vertegenwoordigd. Doordat dit beeld in het midden van een lotusvijver staat creëert het een serene en vredige sfeer. Rond de lotusvijver kan je prachtige beelden zien alsof ze waken nabij het grote staande boeddha beeld. De beelden zijn bedoeld om de heilige ruimte te bewaken en de spirituele energie te versterken. 

Nabij de vijver kan ik nog trappen zien naar een platform. Boven het platform zie ik een grote klok hangen. In boeddhistische kloosters wordt een klok vaak geluid om meditatiesessies, gebedsdiensten of andere spirituele activiteiten aan te kondigen. Het geluid van de klok dient als een oproep tot stilte en reflectie. Het helpt de monniken om zich te concentreren en hun geest tot rust te brengen. Het platform biedt een verhoogde plek voor monniken of spirituele leiders om te spreken en te onderwijzen, terwijl de aanwezigen beneden kunnen zitten en luisteren.

Daarna gaan we kijken in de Dharmasala kamer. Ik kan hier drie boeddha beelden zien, waarvan één liggende boeddha. De Dharmasala kamer is een soort ruimte voor het geven van lezingen. Deze ruimte is ook een plek voor het geven van preken en andere spirituele activiteiten.

Vervolgens gaan we kijken naar een geelgekleurde stoepa. Stoepa’s zijn traditionele boeddhistische bouwwerken die vaak relikwieën bevatten en dienen als meditatie- en aanbiddingsplaatsen. Naast de stoepa zien we een torengebouw met drie verschillende daken. Dit torengebouw is hier een onderdeel van de unieke architectuur van het klooster, die elementen van zowel boeddhistische als Balinese bouwstijlen combineert. Onderaan de toren zie je versieringen van stenen lotusbladeren en rond de toren is er een kleine smalle vijver. De drie daken van de toren staan voor de “Drie Juwelen” van het boeddhisme: de Boeddha, de Dharma (de leer) en de Sangha (de gemeenschap van monikken). Ik ben binnen in de toren gaan kijken en kon weer verschillende kleine Boeddhabeelden zien. Het is hier een plek waar bezoekers kunnen reflecteren en innerlijke rust vinden.

Daarna gaan we gaan kijken naar de Upasatha Gara ruimte. Het is een comfortabele en rustige plek. Aan de linkerkant van de muur kan je een afbeelding zien van de geboorte van Boeddha en aan de rechterkant kan je een afbeelding zien van een liggende Boeddha in de laatste momenten van het leven, voordat hij het Nirvana binnenging. In het midden staat een boeddhistisch standbeeld toen hij de verlichting bereikte. Deze beelden symboliseren de ultieme bevrijding van het lijden en de cyclus van wedergeboorte. Deze ruimte wordt gebruikt voor religieuze en rituele activiteiten van de kandidaat monnik. Nieuwe monniken worden hier gewijd. Dit is een belangrijk ritueel waarbij de kandidaat monnik officieel wordt opgenomen in de Sangha of monnikengemeenschap. De ruimte wordt hier ook gebruikt voor meditatie en spirituele reflectie.

Het zijn hier wel goed onderhouden tuinen met kleurrijke bloemen en vijvers en dus ideaal voor een rustige wandeling. Het zijn de verschillende boeddhistische beelden en sculpturen die de serene sfeer van het klooster versterken. Er zijn hier ook heilige trappen die leiden naar verschillende delen van het complex, vaak versierd met prachtige poorten en beelden.

Via vele trappen gaan we naar een hoger gelegen gedeelte. Aan beide zijden van de trap zie je drakenslangen en bovenaan een toegangspoort. Hier kan je een miniatuur replica van de beroemde Borobudur tempel op Java zien. Deze miniatuurversie is een van de belangrijkste attracties van het klooster en symboliseert de boeddhistische leer en architectuur. Het is zorgvuldig ontworpen om de essentie van de originele Borobudur weer te geven, met zijn vele stoepa’s en gedetailleerde reliëfs die het leven van de Boeddha uitbeelden. Weer een prachtige plek om een groepsfoto te nemen. Jawel, het is weer van dat. Door veel groepsfoto’s te nemen tijdens deze reis willen de reisleiders hun betrokkenheid en zorg voor de groep tonen wat voor hen bijdraagt aan een positieve reiservaring van de groep. Het is voor hen ook gewoon een manier om de sfeer in de groep te verbeteren en een gevoel van samenhorigheid te creëren.

Na dit bezoek geef ik nog de lange rechthoekige doek af die rond mijn taille gewikkeld was. Daarna verlaten we het Brahma Vihara Ashmara klooster en rijden we met de bus naar de warmwaterbaden van Banjar. De baden liggen in een natuurlijke omgeving en zijn omringd door een mooie, tropische tuin met planten en bomen. Na het oversteken van een brug kom je terecht in een prachtige bloemrijke tuin, waarin de oud ogende warmwaterbronnen zich bevinden. Het hele gebied is prachtig aangelegd met weelderige tropische planten. Hier had je de mogelijkheid om een bad te nemen in het warme water. Het water lijkt niet altijd even schoon, omdat er zwavel in het water zit. Het gehalte aan zwavel in het water zorgt ervoor dat het een lichte geur afgeeft. Dit warme water is afkomstig van natuurlijke bronnen, die een geneeskrachtige werking heeft door het zwavelgehalte. Zwavel staat bekend om zijn geneeskrachtige eigenschappen, vooral voor de huid. Het baden in zwavelhoudend water is ideaal voor mensen met huidaandoeningen zoals eczeem of psoriasis. Ook kan het helpen bij het verminderen van ontstekingen. Ik kan hier twee baden zien. Het eerste bad is ondiep en wordt gevuld via drakenbeelden die water spuwen. Je ziet mensen in dit bad tegen de muur met hun hoofd onder de waterstraal staan. Dit water stroomt vervolgens ook via drakenkoppen naar het tweede lager gelegen bad. Dit tweede bad lijkt meer op een zwembad. Het water in de warmwaterbronnen van Banjar heeft een constante temperatuur van ongeveer 37 tot 38 graden Celsius. Je hebt ook naast het zwembad nog een openluchtdouche.

Ik ben hier ook nog naar een hoger gelegen plaats geweest en hier stroomde het water uit de bergwand. Hier op deze plaats stonden verschillende kleine beelden. Ik voelde dat het water lekker warm was. Het water wordt verwarmd door geothermische activiteit, waarbij het door hete ondergrondse vulkanische gesteenten stroomt en zo opwarmt. Dit proces zorgt ervoor dat het water rijk is aan mineralen en zwavel.

Nabij het zwembad kan ik verschillende beelden zien die mollig waren en er vrolijk uitzagen. Deze beelden worden vaak geassocieerd met geluk, voorspoed en overvloed. Het zijn populaire figuren in het boeddhisme en worden vaak afgebeeld met een dikke buik en een vrolijke glimlach, wat symbool staat voor tevredenheid en vreugde.

Als je een toeristische plaats verlaat moet je soms vele kraampjes passeren waar je souvenirs, schilderijen, kledij, batik stoffen, voedingswaren en andere zaken kan kopen. Of soms komen de verkopers als muggen op U af en dringen ze aan om hun prullen te kopen.

We vertrekken verder naar hindoeïstische tempel Ulun Danu Bratan. Onderweg nabij het bergdorp Bedugul stoppen we even voor de aapjes langs de weg. Het is echt een bijzonder gezicht. Ze verschijnen vaak uit het niets, aangetrokken door de geur van eten. Je ziet hier een moederaap die haar kleintje dicht tegen zich draagt. Dit ziet er echt schattig uit. Het is een vertederend tafereel dat je doet glimlachen. Je kan ze zien klimmen op kabels of je ziet ze rennen over daken alsof het hun persoonlijke speeltuin is. Hun speelse capriolen en ondeugende streken maken elke ontmoeting met hen onvergetelijk.

Nadien stoppen we op een plaats waar er een overdekte markt is. Hier kunnen we proeven van verschillende soorten fruit. Zo proeven we hier onder andere lychee, mango en het slangenfruit of salek en kokosnoot vruchten. Een lychee is een kleine, zoete vrucht met een ruwe rode schil en sappig wit vruchtvlees. Mango is een grote sappige vrucht met een gladde schil die varieert van groen tot rood met zoet geel vruchtvlees. Het slangenfruit hadden we hier in Indonesië al gezien. Het heeft een schubbige bruine schil en heeft zoet zuur vruchtvlees. Van de kokosnoot kunnen we proeven van het witte vruchtvlees. De kokosnoot kennen we als een grote vrucht met een harde bruine schil. We proeven ook van tapioca chips. Tapioca is een zetmeelrijk product dat gewonnen wordt van de cassaveplant. Tapioca wordt gebruikt om er chips mee te maken. Het zetmeel wordt dan gefrituurd tot knapperige lichte chips. Ook proeven we chips die gemaakt zijn van slangenfruit. Deze worden gemaakt door de vrucht in dunne plakjes te snijden en vervolgens te frituren of te drogen. Deze chips zijn wel knapperig. Ook de bananenchips zijn lekker. Ook kregen we verschillende soorten noten om te proeven. Na het proeven hadden we tijd om nog even rond te lopen op de overdekte markt.

Aan de overkant van de straat zag ik dat men een hoge constructie aan het bouwen was met bamboestokken en hout. Dit zal gebruikt worden voor een crematieceremonie of Ngaben ceremonie, waarbij uitgebreide bamboestructuren worden gebouwd om de overledene te eren en te begeleiden naar het hiernamaals. De torens die ze bouwen kunnen meerdere niveaus hebben en de hoogte varieert afhankelijk van de sociale status van de overledene. Voor personen van hoge status kunnen deze torens tot wel negen niveaus hoog zijn. De crematie ceremonie Ngaben wordt uitgevoerd om de ziel van een dode persoon vrij te maken, zodat deze het hogere rijk of hiernamaals kan betreden waar het kan wachten tot het herboren wordt of bevrijd wordt van de cycli van Hindoeïstische wedergeboorten. Deze torenachtige constructie wordt eerst naar de crematieplaats gedragen, vaak vergezeld door muziek en zang. Eénmaal op de crematieplaats wordt het lichaam in de torenachtige constructie van bamboe en hout geplaatst en wordt de brandstapel aangestoken. Terwijl het lichaam verbrandt, speelt een muziekgroep beleganjur muziek, wat symbool staat voor de strijd van de ziel tegen kwade geesten. Na de crematie worden de asresten verzameld en in de zee of in een rivier verstrooid, wat symboliseert dat de ziel terugkeert. Ik heb zelf zo een crematieceremonie Ngaben niet gezien hier in Indonesië. Op Bali, waar het hindoeïsme dominant is, wordt de dood vaak gezien als een overgang naar een nieuw leven. Op Java, waar de islam de dominante religie is, worden begrafenissen snel na het overlijden uitgevoerd, meestal binnen de 24 uur. De ceremonies zijn daar eenvoudiger en meer gericht op gebeden en het herdenken van de overledene.

Gelegen in de hooglanden van het bergachtig regentschap Bedugul bovenop een plateau dat aan het Beratanmeer ligt, staat de majestueuze Ulun Danu Bratan tempel. Bij onze aankomst in de namiddag gaan we eerst gaan eten in het plaatselijke restaurant. Toen we in het restaurant zaten zag ik plots een kleurrijke ceremonie passeren. Deze ceremonies vinden vaak plaats bij de Ulun Danu Bratan tempel op Bali. Deze tempel is een belangrijke plek voor de Balinese hindoeïstische gemeenschap. Ik kan een Piodalan ceremonie zien dat een hindoeïstisch ritueel is. Het wordt uitgevoerd om de verjaardag van de inwijding van een tempel te vieren. Balinese hindoes geloven dat tempels periodiek ingewijd moeten worden om de spirituele energie te vernieuwen van de tempel en de verbinding met de godheden te versterken. Het belangrijkste doel van de Piodalan ceremonie is het eren en uiten van dankbaarheid aan de tempelgodheden voor hun zegeningen en bescherming. De specifieke datum voor de Piodalan ceremonie van elke tempel wordt bepaald volgens de Balinese kalender, die een maankalender is. De Balinese kalender bestaat uit cycli van 210 dagen. De kans is groot dat je zo een ceremonie ziet bij een bezoek aan een tempel.

Je ziet in de ceremonie de vrouwen manden op het hoofd dragen met fruit, bloemen en andere symbolische items. Op deze manier brengen de dorpelingen offers aan de goden om hen te bedanken en om zegeningen te vragen. Daarnaast zag ik ook mannen die vlaggen en grote kleurrijke paraplu’s dragen wat een feestelijke en spirituele sfeer creëert. De aanwezigen dragen traditionele kledij tijdens de ceremonie. Ook waren er vier mannen die een houten plateau op de schouders droegen. Dit wordt vaak gebruikt om een beeld van een godheid of andere heilige objecten te vervoeren. Muziek en gebeden maken ook een belangrijk deel uit van deze ceremonies, wat bijdraagt aan de levendige en heilige atmosfeer. Alhoewel, de goden waren ons vandaag niet gunstig gezind, want het was aan het regenen.

Na het eten gaan we het tempelcomplex gaan verkennen. De Ulun Danu Bratan tempel is één van de meest iconische en pittoreske tempel op Bali. Aan de oevers van het Bratan meer biedt deze tempel een adembenemend uitzicht en een serene sfeer. De tempel werd gebouwd in 1633 en werd gebouwd ter ere van de godin Dewi Danu. Danu betekent in het Balinees “meer”, terwijl de godin Dewi Danu koningin van water, meren en rivieren is. Het Bratan meer speelt een cruciale rol in de irrigatie van de omliggende gebieden, waardoor de tempel een belangrijke spirituele en praktische functie heeft voor de lokale bevolking. De Ulun Danu Bratan tempel bestaat uit verschillende heiligdommen en pagodes, waarvan sommige lijken te zweven op het water door de reflectie van het meer. Het tempelcomplex is een prachtig voorbeeld van Balinese architectuur met zijn karakteristieke meerlaagse daken en gedetailleerd houtsnijwerk.

Aan de ingang van het tempelcomplex kan ik prachtige beelden zien van danseressen. Ze symboliseren de rijke culturele tradities van Bali. Gracieuze en expressieve dansen zijn een belangrijk onderdeel van de Balinese cultuur en religie. De beelden hier eren deze kunstvorm. Ze vertegenwoordigen vaak goddelijke dansen die tijdens ceremonies worden uitgevoerd om de goden te eren en om zegeningen te vragen. De beelden tonen de danseressen in hun prachtige kostuums en met sierlijke bewegingen, wat de schoonheid en kunst van de Balinese dans benadrukt.

Aan het water zie ik een rond platform met één overwegend groen en één blauw gekleurde drakenslang eromheen. De drakenslangen zijn beschermende wezens in de Balinese hindoeïstische cultuur. Ze worden geassocieerd met water en vruchtbaarheid, wat perfect past bij de locatie van de tempel aan het Bratan meer. Het platform dient als een plek voor rituelen en offers, waarbij de drakenslangen de tempel en de aanwezigen beschermen tegen kwade geesten en negatieve invloeden.

Je merkt hier verschillende tempelgebouwen en heiligdommen op met rieten daken. De rieten daken zijn kenmerkend voor de Balinese bouwstijl en dragen bij aan de esthetische en spirituele uitstraling van de tempel. De ranke torens van de tempel doemen op aan de oever van het meer. Op een eiland in het water zie ik een torenachtig bouwwerk of pagode met elf rieten daken. Op een ander eiland ernaast kan ik een pagode met drie rieten daken zien. Pagodes hebben vaak meerdere verdiepingen die steeds kleiner worden naarmate je hoger komt. Elk verdiep heeft een eigen rieten dak dat uitsteekt. De daken hebben een vierkante vorm. De vorm en stijl van de tempelgebouwen en heiligdommen kunnen variëren, maar ze zijn vaak rijkelijk versierd met houtsnijwerk en andere decoratieve elementen. Ze laten het vakmanschap van Balinese ambachtslieden zien. Pagodes dienen vaak als reliekschrijnen, waarin heilige relikwieën worden bewaard. Het aantal verdiepingen is altijd oneven en varieert, afhankelijk van de status van de godheid.

Een pagode wordt beschouwd als een heiligdom. Deze heiligdommen zijn gewijd aan verschillende goden. Het prominente heiligdom op het eiland met elf rieten daken is gewijd aan de beschermgod Vishnu en de godin Dewi Danu. Het heiligdom met drie rieten daken op het eiland ernaast is gewijd aan de god Shiva. Shiva wordt vaak gezien als de vernietiger of transformator van het universum. Doordat de heiligdommen omgeven zijn door water krijg je wel een mooi beeld en het heeft een serene en schilderachtige achtergrond met bergen en het meer. Op het vasteland kan ik nog een heiligdom of een pagode met zeven rieten daken zien. Dit werd gebouwd ter ere van de schepper god Brahma.

Ik merk langs de oever op het vasteland nabij het eiland een hek op met links en rechts een beeld. Het zijn wachters bij de Balinese tempels. Deze beelden hebben vaak een boze of dreigende blik. Dit is opzettelijk gedaan om kwade geesten en negatieve energieën af te schrikken en de heilige ruimte te beschermen. Deze beelden worden vaak afgebeeld met grote ogen, scherpe tanden en zelfs wapens in hun hand, wat hun beschermende rol benadrukt. Op het eiland waar de pagode met elf daken staat kan ik ook kikkerbeelden zien. In de hindoeïstische traditie symboliseren kikkers transformatie en vernieuwing. Dit komt door hun levenscyclus, waarbij ze van ei naar kikkervisje en uiteindelijk naar volwassen kikker transformeren. Deze metamorfose wordt vaak gezien als een symbool voor persoonlijke groei en spirituele ontwikkeling. Daarnaast worden kikkers vaak geassocieerd met reiniging en zuivering omdat ze in en rond water leven. Water is een krachtig symbool voor zuivering in spirituele tradities en kikkers kunnen deze eigenschappen versterken.

Daarna wandel ik verder in de tuin van de Ulun Danu Bratan tempel. De omgeving is zeer vruchtbaar en dat is goed te zien. Het tempelcomplex ligt op 1200 meter hoogte en daardoor is het klimaat iets koeler. De tempel en zijn omgeving zijn hier keurig onderhouden. De tempel is eigenlijk omgeven door een adembenemende tuin vol kleurrijke bloemen en weelderige vegetatie. In de tuin kan ik beelden zien van een schildpad, een pauw, twee zwanen, een konijn, een uil, een arend, een papegaai en zelfs een koi vis. Een ander beeld van een rechtopstaande koi vis staat in het meer en uit de mond stroomt er water. De beelden van dieren in de tuin van de Ulun Danu Bratan tempel hebben zowel symbolische als decoratieve functies. In de Balinese cultuur en Hindoeïstische tradities hebben dieren vaak diepgaande betekenissen. De koi vis symboliseert geluk, voorspoed en doorzettingsvermogen. De pauw staat voor schoonheid, rijkdom en spiritualiteit. De schildpad vertegenwoordigt geduld, stabiliteit en bescherming. Het konijn wordt vaak geassocieerd met vruchtbaarheid en overvloed. De uil symboliseert wijsheid en intuïtie. De arend staat voor kracht, vrijheid en visie. De zwanen symboliseren zuiverheid, liefde en harmonie. De papegaai symboliseert vaak communicatie, intelligentie en vrijheid. In de Balinese cultuur wordt de papegaai ook gezien als een boodschapper en een symbool van de verbinding tussen de fysieke en spirituele werelden. Deze beelden dragen bij aan de serene en spirituele sfeer van de tempeltuin, terwijl ze ook dienen als prachtige decoratieve elementen.

Daarna vertrekken we naar het koffiehuis Tegal Sari in Bedugul waar we koffie en thee kunnen proeven. Het is eigenlijk een boerderij waar bezoekers meer kunnen leren over het productieproces van koffie, van het groeien van de bonen tot het roosteren en malen. We krijgen hier uitleg over de verschillende soorten koffiebonen. Ondertussen was een man bezig met een lepel te bewegen waarmee hij continu de koffiebonen in een verwarmde schaal omschept. Met elke beweging zorgt hij ervoor dat de bonen gelijkmatig roosteren en een aromatische geur verspreiden. Daarna worden we naar een tafel geleid waar we kleine kopjes koffie en thee kunnen proeven met verschillende smaken. We hebben hier kunnen proeven van de Arabica koffie. Dit is een soort koffieboon die bekend staat om zijn milde en complexe smaakprofiel. Vooral de Arabica koffie wordt verbouwd in deze regio. Ik heb hier geproefd van een klein kopje avocado koffie en kokosnoot koffie. Beide hadden een zoete smaak. Daarna kon je nog aankopen doen in een winkel van de verschillende soorten koffie en thee. Bij het verlaten van het koffiehuis kan ik verschillende beelden achter elkaar zien staan. Zo hebben alle beelden een zonnebril aan en een pruik van groene plantjes. Met dit kunstwerk slagen ze erin de omgeving op te fleuren en de aandacht te trekken van bezoekers en zelfs een glimlach op het gezicht van de bezoekers te toveren.

Vervolgens vertrekken we naar de watertempel van Tanah Lot. Onderweg zien we vrouwen per twee achter elkaar in een lange rij langs de rijweg wandelen met een grote en hoge mand van opeengestapeld fruit op het hoofd. De vrouwen dragen een witte jas met een rood gekleurde doek om hun middel. Dit is een traditionele Balinese processie waarbij de vrouwen offerandes naar de tempel dragen. De manden die ze dragen zijn wel kunstig opgestapeld en versierd. Het dragen van de manden op het hoofd vereist veel balans en oefening. Het is hier een eer om te kunnen deelnemen aan deze rituelen. De Balinezen houden de stand van de maan nauwlettend in de gaten omdat hun jaarlijkse kalender gebaseerd is op de maanfasen. Je zou de maan kunnen zien als de gids voor Balinezen. De volle maan wordt Purnama genoemd wat compleet, oneindig en perfect betekend. Zodra het volle maan is, maken de Balinezen zich klaar voor de volle maan ceremonie door offers voor te bereiden met voedsel en bloemen en zich traditioneel te kleden. Met de volle maan ceremonie wordt de volledigheid van de maan geëerd. De Balinezen zien de volle maan als een nieuw begin en een nieuwe periode van geluk. Deze ceremonies zijn een bijzonder onderdeel van de Bali cultuur en het geloof.

We wandelen eerst door enkele toegangspoorten en bereiken dan de zuidwestkust van Bali. Vanop het strand kunnen we de water tempel Tanah Lot zien. Het is een rotsformatie die in de zee ligt. De tempel zelf ligt op de rotsformatie. Bij vloed is de rotsformatie en tempel daarentegen volledig omringd door water, wat het dan een spectaculair en mysterieus aanzicht geeft. Volgens de legende werd de tempel in de 16de eeuw gesticht door de Javaanse hindoepriester Danghyang Nirartha. Tanah Lot is één van de zeven zee tempels langs de kustlijn, die zijn gebouwd om het eiland te beschermen tegen kwade geesten uit de zee. De tempel is gewijd aan de god van de zee. Tanah Lot is een heilige plek vanwaar de Balines zeegoden aanbeden moesten worden.

Op dit moment kunnen we de rots met tempel bereiken via een zanddam van circa 20 meter lang. Er staat voor de holte in de rotsformatie een lange rij te wachten. Hier kan je een reinigingsritueel zien dat vaak plaatsvindt bij heilige tempels. Eerst zie je de mensen het heilige water dat uit een kraan komt op het gezicht en op de lichaamsdelen zoals de armen aanbrengen. Het is bedoeld om het lichaam en de geest te reinigen van negatieve energieën en onzuiverheden. Het heilige water wordt vaak uit een bron of een heilige rivier gehaald en wordt beschouwd als een zuiverend element. Na het reinigen wordt er een kleine hoeveelheid rijstkorrels op het voorhoofd geplaatst. De rijstkorrels blijven toch plakken op het voorhoofd omdat ze worden bevochtigd met heilig water of sandelhoutwater. Dit is een vloeistof gemaakt van sandelhout, een houtsoort die bekend staat om zijn aromatische en medicinale eigenschappen. Het plaatsen van rijstkorrels op het voorhoofd staat symbool voor zuiverheid, voorspoed en bescherming. Het markeert ook de voltooiing van het reinigingsritueel. Verder brengen ze een bloem aan tussen uw oor en haar. Het plaatsen van een bloem achter het oor is een teken van respect en toewijding aan de goden. Het symboliseert ook de schoonheid en harmonie met de natuur. Je legt een beetje geld in een mandje om dit proces te kunnen doen. Vanaf nu kan je langs de rots de trappen omhoog gaan naar boven. Helaas is de weg afgesloten door een hek naar de tempel boven op de rots. Vanop een afstand kun je iets meer zien van de Tanah Lot tempel op de rotsformatie.

Tegenover de rotsformatie aan de andere kant van de zanddam zie ik ook een holte. Hier bevindt zich een heilige slang. Volgens de Balinese mythologie zijn deze slangen de bewakers van de tempel en beschermen ze het heiligdom tegen boze geesten en indringers. Aan de ingang van de holte zit een man die je geld moet geven alvorens in de holte te gaan. Daar zit dan een slagenbewaker achter een muurtje. Hij is verantwoordelijk voor het verzorgen van de slangen en het begeleiden van bezoekers die de heilige dieren willen zien of aanraken. Het aanraken van de slangen wordt beschouwd als een zegen en een manier om bescherming en geluk te verkrijgen. Op een andere plaats stond ook een man met een slang in zijn nek. Tegen betaling kon je de slang aanraken.

Daarna gaan we gaan kijken naar de Pura Enjung Galuh tempel die gelegen is nabij de Tanah Lot tempel. De tempel bevindt zich op een rotsformatie die uitsteekt in de zee. “Enjung” betekent “rots die in de zee uitsteekt” in het Balinees, wat de locatie van de tempel perfect beschrijft. De Pura Enjung Galuh tempel is gewijd aan Dewi Sri, de godin van de welvaart en vruchtbaarheid. De tempel combineert elementen van Balinese en Javanese architectuur, wat het een unieke uitstraling geeft. Ook kan ik hier bij valavond veel vleermuizen in de lucht zien. Deze vleermuizen leven hier in grotten en andere schuilplaatsen. Het is fascinerend om de grote hoeveelheid vleermuizen in de lucht te zien.

Vervolgens wandelen we terug naar de bus. Onderweg kan ik ook nog een andere uitstekende rots zien met een holte waardoor de zee stroomt. We rijden naar een Balinees restaurant waar we het avondeten krijgen. Ondertussen is het volledig donker en zitten we buiten langs verschillende rijstvelden met water. Het eerste wat we krijgen van het restaurant is de muggenspray om de muggen weg te jagen. Uiteraard trekken de rijstvelden meer muggen aan. De muggen worden aangetrokken door stilstaand water, omdat ze daar hun eieren leggen. Maar ook de verschillende andere beestjes vliegen rond en zitten op het eten en drinken. Dit alles maakt dat het eten hier buiten niet aangenaam is. Na het avondeten rijden we verder naar ons hotel in Ubud.

De volgende dag vertrekken we naar het dorp Celuk waar we stoppen aan een textielverwerkingsatelier. Bali staat bekend om zijn handgemaakt textiel, waaronder de beroemde batikstoffen. De batikstoffen zijn geliefd vanwege hun unieke patronen en de arbeidsintensieve techniek die nodig is om ze te maken. Aan de ingang kan je veel afgewerkte stoffen zien liggen met prachtige patronen. Ik kan hier zien dat ze bezig zijn op een weefgetouw om de garen te verwerken door te weven, waarmee men dan een stevig stuk textiel maakt. Veel van de producten en stoffen hier worden met de hand gemaakt, wat bijdraagt aan hun unieke charme en kwaliteit.

Het productieproces van batikstoffen is een traditionele Indonesische techniek waarbij patronen op stof worden aangebracht met behulp van was en verf. De stof, meestal katoen of zijde wordt eerst gewassen en gedroogd om eventuele onzuiverheden te verwijderen. Met een speciaal koperen tuitje wordt hete was aangebracht op de stof om de patronen te creëren. De delen die met was zijn bedekt zullen geen verf opnemen. De stof wordt vervolgens in een verfbad gedompeld. De delen zonder was absorberen de verf, terwijl de bedekte delen hun oorspronkelijke kleur behouden. Na het verven wordt de was verwijderd door de stof in heet water te dompelen. Dit proces kan meerdere keren worden herhaald om complexe en kleurrijke patronen te creëren. Tijdens de afwerking wordt de stof gewassen, gedroogd en gestreken om het eindproduct te verkrijgen. Ik kan hier aan de ingang van het atelier ook een vrouw bezig zien die verf aanbrengt op een stuk doek. Tegen de muur kun je verschillende doeken zien hangen die verschillende fasen in het productieproces van het doek tonen. Daarna kunnen we nog gaan kijken en rondlopen in de winkel vol met kledij naast het atelier.

Bij het vertrek kan je hier ook veel beeldhouwwerkplaatsen zien. De verschillende stenen sculpturen kan je bewonderen en staan op een rij naast elkaar langs de weg. Tussen deze beeldhouwwerken kan je ook veel boeddha beelden vinden. Ook in deze regio van Bali kan je zien dat ze hier een beeldhouwtraditie hebben. Ook in de regio van Celuk kan je ateliers vinden voor zilverwerk. Dit dorp is ook beroemd om zijn zilversmeden.

We rijden vervolgens met de bus verder naar een houtsnijwerkatelier in het dorp Mas. Het dorp Mas staat bekend als het centrum van de Balinese houtsnijwerkkunst. In het atelier kan je de ambachtslieden bezig zien met veel geduld en vaardigheid figuren aan het kerven met hun gereedschap in de houten blokken. Traditionele gereedschappen zoals beitels, gutsen en snijmessen worden gebruikt. Men gebruikt ook een hamer, meestal een houten klopper, om gecontroleerde slagen op de beitel te geven, waardoor het hout nauwkeurig kan worden verwijderd. Elk gereedschap heeft een specifieke functie, zoals het maken van fijne details of het verwijderen van grote stukken hout. Gutsen worden gebruikt om hout weg te snijden of te steken, waardoor houtspanen ontstaan die het werkstuk de gewenste vorm geven. Na het snijden wordt het hout nog geschuurd. Soms wordt het geverfd of gelakt om het te beschermen en de details te benadrukken. Daarna kunnen we nog rondlopen in de winkel met verschillende houten sculpturen. Deze prachtige sculpturen hebben vaak een religieuze of culturele betekenis. Ook kan je verschillende houten sculpturen zien die in verschillende kleuren geverfd zijn waardoor het een prachtige gedetailleerd kunstwerk is. Er zijn hier meubels te zien zoals stoelen en tafels die versierd zijn met houtsnijwerk. Je kan hier beelden vinden van hindoeïstische goden en godinnen, alsook van Boeddhabeelden en mythische wezens. Ook kan ik sculpturen zien van Balinese dansers in traditionele kleding die in een karakteristieke pose staan. Ik kan hier verschillende prachtige maskers tegen de muur zien hangen. Deze maskers kunnen een menselijk gelaat hebben of het kan ook het hoofd van een dier zijn, zoals bijvoorbeeld een olifant. Sommige maskers leken eerder op monsters met uitpuilende ogen waar je schrik van zou krijgen. Bloemen, bomen en andere natuurlijke elementen worden vaak in het hout gesneden, soms gecombineerd met dieren of menselijke figuren. Ik kan hier ook wandpanelen zien met verhalen uit de Balinese mythologie of natuurtaferelen uitbeelden. Eveneens zie je wandpanelen die het dagelijkse leven en de cultuur van Bali uitbeelden, zoals marktscènes, landbouw en traditionele ceremonies. Balinees houtsnijwerk is niet alleen een kunstvorm, maar ook een manier om de rijke tradities van het eiland te vieren.

We naderen Alas Harum en dit is een belangrijke toeristische locatie in de buurt van Ubud en ligt in het gebied van Tegallalang. Onderweg trekt mijn aandacht een reuzegroot standbeeld van een kat. Dit opvallende beeld is gemaakt door een lokale kunstenaar. Ik kan hier ook wagens zien die rond de ruitenwisser, de zijspiegel of de bumper vooraan versiert zijn met linten, gedroogde palmbladeren, bloemen en andere natuurlijke materialen. Dit zijn offerandes of rituele decoraties. In Bali is het gebruikelijk om auto’s en andere voertuigen te versieren met deze offerandes om de goden te eren en bescherming te vragen tijdens het reizen. De rituele decoraties worden vaak geplaatst op belangrijke delen van het voertuig om het voertuig te zegenen en te beschermen tegen ongelukken en pech.

In Alas Harum kan je prachtige rijstveldterrassen zien. Je ziet hier verschillende schommels die je over rijstvelden doet zweven en waarop je op een andere manier kan genieten van het adembenemende uitzicht over deze rijstveldterrassen. Je kan hier zien dat er vrouwen lange fel geleurde jurken of rokken dragen die prachtig wapperen in de wind terwijl ze schommelen. De lange jurken en rokken voegen een extra vleugje elegantie toe aan de ervaring. Als je op de schommel gaat, laten ze je een keer voorwaarts schommelen in de richting van de rijstveldterrassen en ook een keer achterwaarts wat het mogelijk maakt om mooie foto’s te nemen van de schommelaar met op de achtergrond de rijstveldterrassen. Er is hier ook een schommel waar je met 2 personen op kunt zitten. Ideaal voor de verliefde koppeltjes.

Je kan hier nog meer avontuurlijke activiteiten doen. Zo zag ik dat je met een sky bike of fiets langs een kabel hoog boven de grond kan fietsen en dit op een veilige manier. Zo krijg je een uniek perspectief op de rijstveldterrassen onder je. Met een zipline kan je 300 meter over de schilderachtige rijstvelden zweven en kan je genieten vanuit een vogelperspectief op dit prachtige landschap hier. Op deze locatie hier kan je verschillende fotogenieke plekken vinden zoals onder andere een vogelnestje en ook een hartvormige constructie. Deze zitplek is gevormd als een hart, waar je met 2 in kan zitten en het is dus een perfecte plek om romantische foto’s te maken. De zitplek is gemaakt van natuurlijke materialen zoals bamboe en hout wat bijdraagt aan de rustieke en authentieke sfeer van de locatie.

Daarna ga ik met enkele medereizigers een wandeling maken in deze rijstvelden. De paden zijn vaak smal en kronkelig en op sommige plaatsen is het modderig. Om geen natte voeten te krijgen kan je op geplaatste stenen op het modder pad lopen. De paden slingeren door de rijstvelden en bieden een authentieke en rustieke wandelervaring. Zo kan je hier ook lopen over een brug. Ook zijn het paden die naar omhoog en omlaag gaan. Terwijl je wandelt ben je omringd door weelderige groene rijstplanten die in verschillende stadia van groei zijn. Sommige rijstplanten kan je in het water zien. Zo kan ik hier ook een irrigatiekanaal zien die ervoor zorgt dat de velden waarin de rijst groeit onder water worden gezet. Dit water kan variëren in diepte, meestal tussen 5 en 50 cm. Het water helpt om onkruid en ongedierte te onderdrukken en zorgt voor een ideale groeiomgeving voor rijstplanten. Naarmate ze groeien, vormen ze dichte rijen van lange, smalle bladeren die een weelderig groen tapijt creëren. Onderweg kun je ook palmbomen en verschillende soorten planten en bloemen zien. Ook ontdek je andere kleine dieren die in het gebied leven zoals een hagedis. De hagedis speelt een belangrijke rol in het ecosysteem door het aantal insecten onder controle te houden. We komen hier een drager tegen die een juk had. Een juk is een traditionele draagstok uit bamboe die over de schouders wordt gelegd, met aan beide uiteinden manden bevestigd. Deze manden kunnen gevuld zijn met allerlei goederen, zoals rijst, fruit, groeten of andere handelswaren. Het was hier ook mogelijk om zo een juk te dragen met een puntig strohoedje op het hoofd. Ziezo nu ben ik klaar om een mooie foto van mezelf te laten maken. Veel rijstveldwerkers zie je met zo een puntig strohoedje. Deze hoeden hebben een brede rand om de dragers te beschermen tegen de zon. Ze zijn licht en ademend, waardoor ze ideaal zijn voor het werken in de warme en vochtige omstandigheden van de rijstvelden. Ik heb alvast genoten van deze wandeling en vervolgens keren we terug naar de bus.

West Java

                                        Indonesië beslaat duizenden eilanden en strekt zich uit van het Aziatische vasteland bij Maleisië to...